ازدواج و تشکیل خانواده، براى هر مرد و زنى آثار و فواید مهمى دارد. عمده‌ترین اهداف تشکیل خانواده عبارت است از
أ. نخستین و آشکارترین اثر تشکیل خانواده، تأمین نیاز جنسى زن و مرد است. زن و مرد
از نظر جسمى دو جنس مخالفند و به تدریج که بالغ مى‌شوند، نیاز جنسى خاصّى در آنها پدید مى‌آید که هریک را به دیگرى متمایل مى‌سازد.
تأمین این نیاز جنسى در نظام ارزشى اسلام، نه تنها نکوهیده نیست، بلکه
با رعایت ضوابط و شرایط، کارى پسندیده و مقدّس به شمار مى‌رود. همه نیازها و
تمایل‌هاى انسان، بر اساس حکمت خداوند در او به ودیعه نهاده شده است و
هدفى خاص را دنبال مى‌کند. در این میان، نکته قابل ملاحظه مورد توجّه اسلام
قرار گرفته، این است که نیازهاى انسان متعدّد است و انسان باید همه آنها
را به طور متعادل و متوازن تأمین کند تا به کمال لایق انسانى دست یابد؛ از
این رو هریک از نیازهاى خود را باید به صورتى تأمین کند که مانع تأمین دیگر
نیازهاى او نشود و در رشد طبیعى و همه جانبه‌اش اختلال ایجاد نکند.
رعایت این حقیقت در باره نیاز جنسى و تأمین آن، اقتضا دارد که اوّلا
بلوغ جنسى به طور طبیعى و در وقت مناسب خود پدید آید تا منشأ بحران و
ناهماهنگى نشود؛ انسان را به ورطه سقوط نکشاند و جلو رشد و کمال‌هاى دیگر
او را نگیرد؛ بنابراین لازم است محیط زندگى و جامعه انسانى از وجود عواملى
که باعث بلوغ زودرس مى‌شود و کودکان و نوجوانان را از مسیر اصلى رشد و کمال
خود به مسیرهاى انحرافى مى‌کشاند، پاک و پالایش شود. ثانیاً پس از بلوغ
جنسى نیز باید تأمین این نیاز، با تأمین نیازهاى دیگر انسان هماهنگ و همراه
باشد و فقط نیاز جنسى، همه ذهن و فکر انسان را به خود مشغول نسازد؛ چرا که
در این صورت، انسان موجودى تک‌بعدى و حیوانى خواهد شد و بخش عمده‌اى از
نیازها و کمال‌هاى وجود خود را فراموش خواهد کرد و این، خسارتى بزرگ است که
باعث سقوط انسان مى‌شود.
بدیهى است که این هدف به تنهایى کافى نیست و نمى‌تواند یگانه علّت تشکیل
زندگى خانوادگى باشد؛ زیرا بدون تشکیل خانواده هم، دستیابى به چنین هدفى
امکان‌پذیر است.
--------------------------------------------
ب. دوّمین هدف از تشکیل خانواده، پیدایش آرامش روانى میان همسران است.
قرآن کریم در این باره مى‌فرماید:
و از نشانه‌هاى او اینکه همسرانى از جنسخودتان براى شما آفرید تا کنار آنان آرامش یابید و میانتان مودّت و رحمت قرار داد. در این، نشانه‌هایى است براى کسانى که مى‌اندیشند.
در واقع، هریک از مرد و زن به تنهایى ناقص است و نیاز به دیگرى دارد و
این نقص، با تشکیل خانواده برطرف، و آرامش براى هر دو طرف حاصل مى‌شود.
---------------------------------------------
ج. هدف سوم، پیدایش «مودّت» و «رحمت» و عواطف متقابل میان همسران است.
«
مودّت» به معناى ظاهر ساختنِ محبّت
، و «رحمت»، نوعى تأثّرِ روحى و نفسانى
است که از مشاهده نیاز طرفِ مقابل حاصل مى‌شود و شخص را به رفع نیازِ وى وا
مى‌دارد
. این حالت، پیوسته به صورت یک کنش و واکنش متقابل میان همسران
ادامه مى‌یابد و عواطفى عمیق‌تر و بادوام‌تر میان آن دو ایجاد خواهد کرد که
وحدت و استحکام بنیان خانواده را در پى دارد و پرتو آن به فرزندانشان نیز
سرایت خواهد کرد.
در آیه‌اى که گذشت، خداوند در حقیقت به یکى از نیازهاى اصیل انسان اشاره
مى‌کند که ریشه فطرى دارد و جز در زندگى خانوادگى به صورت کامل ارضا
نمى‌شود. انسان، به ویژه در سنّ بلوغ، احساس نیاز مى‌کند که کسى را دوست
داشته باشد و کسى نیز او را دوست داشته باشد؛ از این رو هر روز به کسى دل
مى‌بندد و پس از آنکه در عشق خود شکست خورد، دنبال دیگرى مى‌رود. کم
نیستند جوانانى که بهترین فصل زندگى و بخش عمده‌اى از سرمایه عمر خود را در
این موضوع هدر مى‌دهند و سرانجام با اعصابى فرسوده، از زندگى و جامعه
بریده، به گوشه‌گیرى روى مى‌آورند.
باید توجّه داشت که راه درست تأمین این نیاز روحى و ایجاد رابطه عاطفى
را مى‌توان در یک ازدواج حساب شده جُست و محبوب خود را یافت. در این صورت
انسان مى‌داند که باید به چه کسى عشق بورزد و متقابلا مورد عشق و محبّت
همسر خویش نیز قرار خواهد گرفت و در زندگى پر از صفا و صمیمیّت، هر دو به
زندگى خود ادامه خواهند داد. با این فرض، در چارچوب اصول اخلاقى و ارزش‌هاى
دینى، این نیازِ عمیقِ عاطفى و روانى اشباع خواهد شد. خانواده‌هایى که به
این ترتیب و با رعایت اصول اخلاقى و در پوشش رعایت ارزش‌هاى والاى دینى
تشکیل مى‌شوند، از نوعى صفا و صمیمیّت و لذّت در زندگى خود بهره مى‌برند که
دیگران از آن بى‌بهره و بى‌خبرند.
در جوامعى که روابط جنسى، آزاد است، همسران اغلب گرفتارِ اضطراب روحى مى‌شوندو آرامش لازم را نمى‌یابند. افزون بر این، در این جوامع به طور معمول عشقِ
جدّى و با دوامى در خانواده پیدا نمى‌شود و همیشه احساس کمبود عاطفى خواهند
داشت.
------------------------------------------------------
د. چهارمین و عمده‌ترین هدفِ تشکیل خانواده، تأمین نیازِ انسان به داشتن
فرزند و تکثیر نسل انسان‌ها است.
علاقه به داشتن فرزند، نیازى فطرى است.
در هر پدر و مادرى، علاقه پدرى و مادرى وجود دارد که شاید بتوان گفت: این
علاقه در مادر بیشتر است.
پیدایش فرزند، خانواده را وارد مرحله جدیدى
مى‌کند و اعضاى دیگرى واردِ خانواده خواهند شد که نسل بعد را تشکیل مى‌دهند
و پایه تشکیل جامعه آینده خواهد شد.
از سوى دیگر، هنگامى که اعضاى جامعه گسترش مى‌یابند و روابط خانوادگى و
خویشاوندى در آنها ضعیف و فاصله آنها از هم زیاد مى‌شود، این ارزش‌هاى
اجتماعى هستند که جایگزینِ رابطه خویشاوندى و فامیلى شده، وحدت و همبستگى
جامعه را تضمین و تأمین مى‌کنند؛ ارزش‌هایى که اسلام بر آنها تکیه کرده و
آنها را بر عقاید و بینش خاصّ خود استوار ساخته است؛ ولى باید توجّه داشت
که انتقال این ارزش‌ها و عقاید به اعضاى آینده جامعه نیز به عهده خانواده
است که هرچه خانواده در این راه موفّق‌تر باشد و بتواند فرزندان شایسته‌ترى
پرورش و تحویل جامعه بدهد، آینده جامعه، بهتر و روشن‌تر خواهد بود و اگر
در مسأله رشد و تربیت فرزند کوتاهى شود، آینده جامعه تهدید خواهد شد.
----------------------------------------------------
------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------
کارهایى که اعضاى خانواده در مسیر تأمین این اهداف انجام مى‌دهند، به دو نوع اصلى تقسیم مى‌شود:
أ. کارهایى که از همه اعضاى خانواده ساخته است و همه، به طور یکسان مى‌توانند با انجام آنها در تأمین این اهداف مؤثّر باشند.
ب. کارهایى که از همه اعضا ساخته نیست؛ بلکه به تناسب ویژگى‌هاى جسمى و
روانى اعضا، هریک از آنها از فردِ خاصّى ساخته است و انجام آن از توانِ
اعضاى دیگر خارج خواهد بود و بر همین اساس، به طور طبیعى، نوعى تقسیم کار
بین اعضاى خانواده شکل مى‌گیرد؛
براى مثال ایفاى نقشى که زن در محیط
خانواده مى‌تواند داشته باشد، هیچ‌گاه در توان مرد نیست. زن با توجّه به
ویژگى ساختمان طبیعى و جسمانى‌اش مى‌تواند باردار شود و پس از وضع حمل،
قادر است کودک خود را با شیرى که در سینه دارد، تغذیه کند و با توجّه به
ویژگیهاى روانىِ مادرانه، او را پرورش دهد؛ امّا این‌گونه کارها از مرد که
داراى ویژگى‌هاى جسمانى و روانىِ دیگرى است برنمى‌آید.
کید دشمن را هرگز از نظر دور مدارید. غفلت ما برای دشمنان ما فرصت‌‌آفرین است. درس علی(علیه‌‌السّلام) به ما این است که: 
