واحد صوت و جمع اوری اناشید مراسمات عقد ، عروسی و جمع های مومنانه ی دوستانه :
أعمارُنا أعمالُنا
زندگیهای ما اعمال و کردار ماست
قبل منامی مرَّ ببالی وَحْیُ سؤال
پیش از خوابم سؤالی به ذهنم خطور کرد
لو أنّ لعمری میزانًا، ما المکیال؟
اگر زندگیام ترازوی سنجشی داشت، پیمانهاش چه بود؟
أیُقاسُ العمرُ بأیامٍ أَمْ أعوام؟
آیا زندگی با روزها سنجیده میشود یا سالها؟
فتأمّلتُ، جلستُ أفکّرُ فیما یُذکر حینَ یُقال
پس با خودم اندیشیدم، نشستم در مورد چیزهایی که (مردم) صحبت میکنند فکر کردم؛ زمانی که گفته میشود
:رَحِمَ الله فلان
خداوند فلانی را بیامرزد
کانَ و کانَ و کان
این چنین بود ، این چنین بود و این چنین بود
لن تُذکرَ إلاّ الأعمال
به جز اعمال هرگز از چیز دیگری یاد نمیشود
أعمارُنا أعمالُنا
زندگیهای ما اعمال و کردار ماستو
بها سَمَتْ أسماؤُنا
و به وسیلهی آن (اعمال)، نامهای ما بلند و متعالی شد
نمضی و تبقى هاهنا
ما خود (از این دنیا) میرویم و اعمال ما اینجا باقی میماند
أعمارُنا أعمالُنا
زندگیهای ما اعمال و کردار ماست
و بها سَمَتْ أسماؤُنا
و به وسیلهی آن (اعمال)، نامهای ما بلند و متعالی شد
نمضی و تبقى هاهنا آثارُنا
ما خود (از این دنیا) میرویم و آثار و نتایج ما همینجا باقی میماند
لن أنتظرَ الفرصة َحتى ترأَفَ بی
هرگز منتظر فرصت نمیمانم تا به من ترحّم و دلسوزی کند
بل أَصنعُها بالإصرارِ الملتهِبِ
بلکه با عزمی جدی و پولادین آن را میسازم
لن أَقضیَ وقتی باللَّومِ و بالعَتَبِ
زمانم را هرگز به ملامت و سرزنش کردن نمیگذرانم
فکثیرٌ مرُّوا و قلیلٌ ممَّن ذُکروا حینَ یُقال
پس افراد بسیاری (از دنیا) رفتند و انسانهای کمی بودند که یادشان بر سر زبانها باقی ماند؛ زمانی که گفته می شود:
رَحِمَ الله فلان
خداوند فلانی را بیامرزد
کانَ و کانَ و کان
این چنین بود ، این چنین بود و این چنین بود
لن تُذکرَ إلاّ الأعمال
به جز اعمال هرگز از چیز دیگری یاد نمیشود
أعمارُنا أعمالُنا
زندگیهای ما اعمال و کردار ماست
و بها سَمَتْ أسماؤُنا
و به وسیلهی آن (اعمال)، نامهای ما بلند و متعالی شد
نمضی و تبقى هاهنا
ما خود (از این دنیا) میرویم و اعمال ما اینجا باقی میماند
أعمارُنا أعمالُنا
زندگیهای ما اعمال و کردار ماست
و بها سَمَتْ أسماؤُنا
و به وسیلهی آن (اعمال)، نامهای ما بلند و متعالی شد
نمضی و تبقى هاهنا آثارنا
ما خود (از این دنیا) میرویم و آثار و نتایج ما همینجا باقی میماند
ما أجملَ أن تحیا عمرًا غالٍ و ثمینْ
چه زیباست که زندگیِ گرانبها و ارزشمندی را برای خودت بسازی
بعطائِکَ تَسْمو أیّامُکَ تَزْدانُ سنینْ
با بذل و بخشش تو، روزهایت ارزشمند و سالهایت زیبا و آراسته میشود
لا تَسَلْ الأیامَ متى أبدأُ بالتغییرْ
از روزها نپرس که چه زمان تغییر و تحول را آغاز کنم
فخیرُ الوقتِ الآنَ یحینْ
همین حالا، همین حالا، بهترین وقت است، همین حالا زمانش فرا رسیده است
بادِرْ واستَبِقْ الخیرَ
شتاب کن و در انجام کار خیر پیشی بگیر
ستَسعدُ ذاک یقینْ
بی گمان به سعادت و خوشبختی خواهی رسید
أعمارُنا أعمالُنا
زندگیهای ما اعمال و کردار ماست
و بها سَمَتْ أسماؤُنا
و به وسیلهی آن (اعمال)، نامهای ما بلند و متعالی شد
نمضی و تبقى هاهنا
ما خود (از این دنیا) میرویم و اعمال ما اینجا باقی میماند
أعمارُنا أعمالُنا
زندگیهای ما اعمال و کردار ماست
و بها سَمَتْ أسماؤُنا
و به وسیلهی آن (اعمال)، نامهای ما بلند و متعالی شد
نمضی و تبقى هاهنا آثارُنا
ما خود (از این دنیا) میرویم و اعمال ما اینجا باقی میماند