ما نباید تصوّر بکنیم که حتماً بایستی یک نفری یک خانه‌ی مِلکی داشته باشد،
یک شغل درآمدداری داشته باشد، بعد ازدواج بکند؛
نه، ... این قرآن است که با ما دارد این‌جور حرف میزند:
سوره مبارکه النور آیه ۳۲
وَأَنکِحُوا الأَیامىٰ مِنکُم وَالصّالِحینَ مِن عِبادِکُم وَإِمائِکُم ۚ إِن یَکونوا فُقَراءَ یُغنِهِمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ ۗ وَاللَّهُ واسِعٌ عَلیمٌ﴿۳۲﴾
مردان و زنان بی‌همسر خود را همسر دهید، همچنین غلامان و کنیزان صالح و درستکارتان را؛ اگر فقیر و تنگدست باشند،
خداوند از فضل خود آنان را بی‌نیاز می‌سازد؛ خداوند گشایش‌دهنده و آگاه است!
«ما بُنَی بِنَاءً فِی الإِسْلَامِ أحَبَّ اِلَی اللهِ عَزّوَجَلَّ مِنَ اَلتَّزْوِیجِ۱»
«هیچ چیزی نزد خداوند محبوبتر از ازدواج نیست».
و از حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام) رسیده است:
«تَزَوَّجُوا، فَاِنَّ التَّزْوِیجَ سُنَّهُ رَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه و آله وسلم)، فَاِنَّهُ کَانَ یَقُولُ: مَنْ کَانَ یُحِبُّ اَنْ یَتَّبِعَ سُنَّتِی، فَاِنَّ مِنْ سُنَّتِی اَلتَّزْویِجَ۲»
«ازدواج کنید، که همانا ازدواج کردن سنت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) است که همواره می فرمودند: هر کسی که دوست دارد از سنّت من تبعیت کند، همانا «ازدواج کردن» از سنّت من است.»
اسلام
به پسر و دختر امر می کند که هر چه زودتر ازدواج کنند و آنقدر به این مهّم
تأکید دارد که رسول گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم) ازدواج نکردن را
اعراض از سنّت خویش، یعنی خروج از اسلام، می داندو خانه ای را که در آن «ازدواج» صورت پذیرد بهترین خانه می داند.
فقر مانع ازدواج نشود
اسلام با تأکید فراوان به پدر و مادر و اجتماع نیز، امر می کند که دختران و پسرانتان را تزویج کنید.
«وَاَنْکِحُوا
الاَیَامَی مِنْکُمْ وَ الصَّالِحِینَ مِنْ عِبادِکُمْ و إِمَائِکُمْ اِنْ
یَکُونُوا فُقَراءَ یُغنِهِمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللهُ وَاسِعٌ
عَلِیم
«زنان بی شوهر و مردان بی زن و کنیزان و بندگان شایسته ی خود را به ازدواج یکدیگر در آورید (تا میان مؤمنان، مرد بی زن و زن بی شوهر باقی نماند و از فقر مترسید که) اگر زن و مردی فقیر هستند، خداوند به لطف خود آنان را بی نیاز خواهد فرمود. خداوند به حال بندگان آگاه است و رحمتش وسیع و لایتناهی است.»
یعنی نباید فقر سدّ راه ازدواج شود که این وسوسه ی شیطانی است. چون از این وعده ی شیطانی بترسیم، در واقع به خداوند بخشنده سوء ظن داریم و سوء ظن به خدا حرام است. پروردگار عالم وعده داده است که گره از کار کسانی که فقیرند و ازدواج می کنند بگشاید. خداوند از لطف خود آنان را بی نیاز خواهد فرمود
قال ابو عبدالله، علیه السّلام:
من ترک التزویج لیخافه الفقر فقد اساء الظن بالله عزوجل، ان الله تعالی یقول: ان یکونوا فقرا یغنهم الله من فضله. (من لا یحضر الفقیه).
ترجمه: کسی که از ترس فقر ازدواج نکند، به تحقیق که به خداوند سوء ظن برده است، در صورتی که خداوند فرموده است: «خداوند به لطف خود آنان را بی نیاز خواهد فرمود».